Sanne Wevers
Naam: Wevers, Sanne
Geboren: 17 september 1991 te Leeuwarden
Zomerspelen XXXII Tokyo 2020, Japan
Sport: turnen
Onderdeel: balk
Prestatie: veertiende
Onderdeel: brug met ongelijke leggers
Prestatie: 69ste
Zomerspelen XXXI Rio 2016, Brazilië
Sport: turnen
Onderdeel: balk
Prestatie: goud
Onderdeel: landenwedstrijd
Prestatie: zevende
Turnster Sanne Wevers deed op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro wat Epke Zonderland vier jaar eerder in Londen ook deed. Op het allerhoogste podium, de olympische finale in dit geval op balk, je beste oefening ooit laten zien. Met een score van 15,466 werd ze de eerste Nederlandse turnster ooit die een individuele medaille behaalde op de Spelen.
Geen domme risico's
Ze was podiumkandidate nadat Wevers (24) een jaar eerder bij de WK in Glasgow al zilver pakte achter Simone Biles. Het verschil was toen een vol punt. De Amerikaanse kwam in Rio de Olympic Arena in om haar vierde goud van de Spelen op te halen. Ze was net voor Wevers aan de beurt, die niet wist wat ze zag toen Biles een flinke misser maakte op de 10 centimeter brede balk. De favoriete viel er niet af, maar haar 14,733 was niet de score van een winnares.
Wevers, met de ervaring van een lang turnleven, wist wat haar te doen stond. Al dreigde het voorval wel even haar concentratie te verstoren. Maar Wevers is naast de balk net zo evenwichtig als erop "Ik heb mijn strategie iets aangepast. Ik ging er nog wel vol in, maar ben nog meer op basis van netheid gaan turnen. Geen domme risico's nemen.''
Vader en coach Vincent Wevers wist, toen Sanne eenmaal van de balk was, dat een medaille dichtbij was: "Maar je weet het nooit zeker, we wisten wel dat 15,4 een hoog cijfer was, haar beste ooit. Maar ik ga op dat moment nog niet rekenen. Je bent in een roes.''
Het wachten was op de Amerikaanse Lauren Hernandez, de enige serieuze bedreiging. Die turnde zich naar een score van 15,333, goed voor zilver. Biles, die zich met twee handen op de balk staande had weten te houden, kreeg het brons. Ze snapte er niets van.
Eigen element
Wevers, afkomstig uit Oldenzaal maar woonachtig in Heerenveen, ging al een tijdje mee. In 2008 won ze voor het eerst een wereldbekerwedstrijd, in 2010 kreeg ze haar eigen element, de Wevers-pirouette. Daarna volgde een periode met veel blessures. Pas in 2015 pakte ze haar eerste medaille op een groot toernooi: brons bij de EK op brug. In het najaar volgde de zilveren plak in Glasgow en realiseerde ze zich dat er ook op de Spelen iets te halen viel. "Het was zenuwslopend'', vertelde ze in de catacomben, nadat de koninklijke familie haar was komen feliciteren en premier Rutte had gebeld. "Balk is in dat opzicht misschien wel het moeilijkste toestel.'' Wevers bleek weer eens een koele kikker.
Dankzij deze prestatie mocht ze tijdens de sluitingsceremonie van de Spelen de Nederlandse vlag het stadion indragen en werd ze later gekozen tot Sportvrouw van het jaar.
Vijf jaar later deed Sanne Wevers opnieuw mee aan de Spelen. Maar de wereld zag er inmiddels totaal anders uit. Door de coronapandemie werden de Spelen in Tokio een jaar uitgesteld. Bovendien was de Nederlandse turnsport in een diepe crisis geraakt. Een aantal oud-turnsters deed een boekje open over ongewenst en grensoverschrijdend gedrag door diverse coaches. Bij het Instituut Sportrechtspraak werd een onderzoek gestart. Sanne's vader en coach Vincent Wevers was een van de beschuldigden. De KNGU besloot het contract met de in opspraak geraakte coach te beëindigen en hem buiten de olympische staf te houden.
Bronnen:
ANP