Als sprinter op de 100 en 200m snelde Jelmar op de Paralympische Spelen van Londen en Rio naar de finish. Hij brak diverse nationale records, won medailles op EK’s en werd wereldkampioen bij de jeugd. Sinds begin 2020 is Jelmar lid van de AtletenCommissie en heeft daar een volle portefeuille. Hij houdt zich bezig met Athlete Services, Dual Career, Paralympische zaken en communicatie.
Trots op:
Toen de coronacrisis uitbrak, werden de Olympische en Paralympische Spelen van Tokyo al snel onderwerp van gesprek. Ook binnen de AC wisten we dat die aan een zijden draadje zouden hangen. Ik vind het nog steeds gaaf dat we vanaf het begin succesvol communiceerden dat het niet alleen over de belangen van het IOC, de organisatie en andere stakeholders moest gaan, maar in de eerste plaats om de sporters.
Onze vice-voorzitter Mieke kwam aan het woord in het NOS-journaal en was daar heel duidelijk over en liet zo heel Nederland zien voor wie wij er zijn. Ik zat toen wel heel trots naar de uitzending te kijken, ja.
Wat nog niemand over hem wist:
Volksliederen. De meeste mensen kennen er maar één. Behalve het Wilhelmus ken je er vast geen uit je hoofd. Jelmar wel. Die kent het Surinaamse volkslied woordelijk uit zijn hoofd. Hoe zit dat?
"Toen ik op de middelbare school zat, hadden we een uitwisselingsproject met Suriname. We sloten het project af met een bezoek naar Suriname en daar werd iedere ochtend begonnen met het zingen van het volkslied. Dat maakte best veel indruk op me. Op de laatste ochtend waren er hooggeplaatste gasten en werd ik uitgenodigd het lied mee te zingen voor alle aanwezigen. Zingen kan ik niet, maar ik was de enige Nederlander die de tekst kende!"
Mooiste sportmoment:
"Een van de mooie dingen aan topsport is dat je het samen moet doen. Als je krachten bundelt, is er vaak meer mogelijk dan je zelf denkt. Daarvan is de estafettefinale van de zwemsters op de Olympische Spelen in Sydney een prachtig voorbeeld. Na drie zwemsters vertrekt Inge de Bruijn als zevende. Kansloos, zou je denken. Maar De Bruijn is niet voor niets een van de grootste sportvrouwen ooit. Als een bezetene knalde ze door het water en bracht ze Nederland naar zilver. Voor mij een mooie herinnering: geef nooit op tot het echt is afgelopen. Er is altijd een kans."
