Gerard Bosch van Drakestein

Naam: Gerard Dagobert Hendrik, jonkheer Bosch van Drakestein
Geboren: 24 juli 1887 te Mechelen (België)
Overleden: 20 maart 1972 te Den Haag
Sport: wielrennen

Olympische Spelen IX Amsterdam 1928
Onderdeel: 4 kilometer ploegachtervolging
Prestatie: zilver, in finale verslagen door Italië; tijd 5:06 1/5 sec.
Onderdeel: 1 kilometer tijdrit
Prestatie: zilver in 1 min. 15,1 sec.

Olympische Spelen VIII Parijs 1924
Onderdeel: tandem met Maurice Peeters
Prestatie: brons
Onderdeel: 4 kilometer ploegachtervolging
Prestatie: eerste serie verloren

Olympische Spelen IV London 1908
Onderdeel: 660 yards
Prestatie: in de 13e heat uitgeschakeld
Onderdeel: 1 kilometer sprint
Prestatie: in de eerste heat als tweede geëindigd op twee lengten
Onderdeel: 5 kilometer
Prestatie: 7e plaats
Onderdeel: 20 kilometer
Prestatie: in de tweede heat uitgeschakeld
Onderdeel: 100 kilometer
Prestatie: in de eerste heat uitgeschakeld
Onderdeel: 1980 yards ploegachtervolging
Prestatie: vierde plaats

Gerard Bosch van Drakestein groeide op in een rijke en adellijke familie, die het helemaal niets vond dat hij zich met een lompe volkssport als wielrennen bezighield. Daarom verschool hij zich achter schuilnamen als Ulysses en Bismarck, zodat niemand hem herkende als zijn naam weer in de krant stond als de grote winnaar van het afgelopen weekend.

Hij was veruit de beste renner van zijn tijd: van 1908 tot en met 1917 won hij bijna alle nationale titels. Hij deed mee aan de Olympische Spelen van 1908, 1924 en 1928 – dus over een periode van twintig jaar! Alhoewel hij niet voor het geld reed, was hij enkele malen heel dicht bij de absolute wereldtop. Dat hij nooit olympisch kampioen werd of een wereldtitel won, had te maken met belachelijke pech.

Fles cognac
In 1914 bijvoorbeeld haalde de renner de finale van het wereldkampioenschap, waarin hij de grote favoriet was. Op het moment dat deze wedstrijd moest beginnen, brak echter de Eerste Wereldoorlog uit, zodat het toernooi werd gestaakt! Natuurlijk was Bosch diep teleurgesteld: “Weer geen kampioenstitel! Ik had het gevoel alsof die oorlog alleen was uitgebroken om mij te beletten wereldkampioen te worden.” Tijdens de verschrikkelijke terugreis die daarop volgde, werd hij ook nog bijna gedood door een zware wond.

Op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs ging het ook mis. Bosch deed samen met Maurice Peeters mee aan de tandemrace. Ze lagen op koers voor goud, totdat vlak voor de finish Peeters plots omhoog stuurde. De Fransen en Denen doken in dit gaatje en er restte niets meer dan brons. De reden van deze actie was heel merkwaardig: Peeters was dronken! Vlak voor de finale had hij een complete fles cognac achterovergeslagen om zijn zenuwen te bedwingen. Zijn motoriek was dus even wat minder.

Reflecterend spatbord
Vier jaar later won Bosch van Drakestein op de Spelen van Amsterdam nog olympisch zilver - 41 jaar oud. Daarna hield Bosch het voor gezien. Na zijn actieve loopbaan was hij onder meer bestuurder van wielerorganisaties en redacteur en journalist.

Ook deed hij nog een uitvinding, waar we nu nog profijt van hebben: het reflecterende spatbord op de fiets. Hij kwam op het idee toen hij in het donker met de auto een meisje passeerde, dat met witte sokjes reed. De koplampen reflecteerden in het wit en de beroemde baanrenner dacht hier eens over na. Even later passeerde hij een man met een wit pakje brood, dat ook oplichtte. Helaas vroeg hij geen octrooi aan voor zijn uitvinding, zodat hij nooit een cent heeft verdiend aan de fietsreflector.

Bronnen: