Naam: Dick Loggere 
Geboren: 6 mei 1921 in Amsterdam
Overleden: 30 december 2014 in Hilversum
Sport: hockey

Olympische Spelen XV Melbourne 1956
Onderdeel: herenteam
Prestatie: geen deelname na terugtrekken Nederlandse equipe

Olympische Spelen XV Helsinki 1952
Onderdeel: herenteam
Prestatie: zilver

Olympische Spelen XIV Londen 1948
Onderdeel: herenteam
Prestatie: brons

Dick Loggere speelde van 1946 tot 1958 in het Nederlands hockeyteam. Van die twaalf jaar was hij elf jaar captain. Op de Spelen van 1948 in Londen won de midhalf met Oranje brons, vier jaar later in Helsinki was de kleur van de medaille zilver. In 1956 was hij vijfendertig jaar oud en hoopte hij een gouden plak aan zijn verzameling te kunnen toevoegen. Maar vlak voor het vertrek naar Melbourne kregen de hockeyers van chef de mission Kees Kerdel te horen dat Nederland vanwege een boycot niet zou deelnemen aan de Olympische Spelen.

“We waren met stomheid geslagen", vertelde Loggere jaren later in het boek Kroniek Olympische Spelen. "Het was op een dinsdag, we hadden net onze laatste training gehad. Vrijdags zouden we vertrekken naar Melbourne, onze bagage was al op Schiphol. We zouden in totaal twee maanden wegblijven, want na de Olympische Spelen zouden we nog naar Hongkong, Singapore, Nieuw Guinea, India en Egypte gaan. Het was de eerste keer dat we met de hockeyploeg buiten Europa zouden spelen. In die tijd had je alleen Olympische Spelen. Europese en wereldkampioenschappen waren er nog niet voor hockeyers.”

Conditietrainer
“Vanaf 1955 waren we in voorbereiding. We hadden een speciale conditietrainer, Chris Berger. Hij was Europees kampioen geweest op de 100 en 200 m sprint. We hadden ook een trainer uit India, hét hockeyland in die tijd. Rein de Waal, de bekende aanvoerder van de Olympische ploeg van 1928, was onze coach en 'Ome Jaap' Quarles van Ufford teamleider. We hadden zelfs een verzorger, Ros de Magiër noemden we hem. Door zijn handoplegging hielp hij ons à la minute van blessures af. Voor die tijd hadden we een geweldig professionele begeleiding.”

Quarles van Ufford was ook voorzitter van de Internationale Hockey Federatie. In die functie had hij de poule-indeling voor het Olympisch toernooi gemaakt. Loggere: "Op grond daarvan zouden we, normaal gesproken, zeker in de finale zijn gekomen. Ik ben er nog steeds heilig van overtuigd dat we goud zouden hebben gewonnen.”

Zeer domme beslissing
“Ik vond het ronduit een zeer domme beslissing om niet te gaan en dat vind ik nog steeds. Absoluut bezopen was het om alleen de sport uit te kiezen. Als je zoiets doet, moet je ook de handels- en culturele betrekkingen verbreken. Politici maken steeds weer dezelfde fout door alleen de sport uit te kiezen. Bovendien waren we met Spanje het enige land dat zo nodig moest boycotten. Helemaal idioot was het dat ze een paar maanden later, in februari 1957, wél tegen de Russen gingen schaatsen.”

Na die mislukte Olympische Spelen, die zijn derde Spelen zouden zijn geweest, hockeyde Loggere nog twee jaar in het Nederlands team en nog vijf jaar voor zijn club MHC uit Laren. Op zijn veertigste zette hij een punt achter zijn actieve carrière.

Bronnen:

  • NOC*NSF
  • Olympisch Oranje, Ton Bijkerk (Spaar en Hout, 2012)
  • Kroniek Olympische Spelen, 75 jaar NOC (Elsevier, 1987)