Ruiterequipe 1924-1928

1928, Olympische Spelen VIII te Amsterdam, Nederland
Sport: paardensport
Onderdeel: samengestelde teamwedstrijd
Prestatie: goud

1924, Olympische Spelen VII te Parijs, Frankrijk
Sport: paardensport
Onderdeel: samengestelde teamwedstrijd
Prestatie: goud

De Nederlandse viermans ruiterploeg won goud op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs. Deze succesvolle ploeg bestond uit Adolf van der Voort van Zijp (individueel kampioen, rijdend op Silver Piece), Charles Pahud de Mortanges (vierde individueel, Johnnie Walker), Gerard de Kruijff (dertiende, Addio) en Antonius Colenbrander (25ste, King of Hearts). Allen waren luitenant bij de Cavalerie, want volgens de toenmalige reglementen mochten alleen officieren meedoen aan de ruiterwedstrijden op de Spelen. Zonder Colenbrander werd de olympische titel vier jaar later in Amsterdam geprolongeerd.

Gerard de Kruijff was ritmeester bij de huzaren met als eindrang kolonel. Hij won tweemaal olympisch goud en een keer zilver. In Parijs won hij met paard Addio, in Amsterdam met Va-t-‘En. Het laatste paard was afkomstig uit de stal van ploeggenoot Pahud de Mortanges. Het paard van De Kruijff, Kakkerlak, was vlak voor aanvang van de Spelen namelijk kreupel geworden.

De in Nederlands-Indië geboren luitenant Van der Voort van Zijp was in Parijs met zijn paard Silver Piece deelnemer aan de military, die nogal dramatisch was georganiseerd. Bij de veldwedstrijd bijvoorbeeld was Van der Voort van Zijp verwisseld met een andere rijder, zodat hij opeens op de 27ste plaats stond, terwijl hij als tweede was geëindigd. Verder werd getwijfeld of de chronometers het wel deden.

Van der Voort Van Zijp klom uiteindelijk op tot Inspecteur der Cavalerie. Bij de Duitse inval in 1940 vocht hij op de Grebbeberg, en was tijdens de rest van de oorlog krijgsgevangene.

Ritmeester Colenbrander zou uiteindelijk de dood vinden bij zijn geliefde sport, waaraan hij in 1912 was begonnen. Tijdens een springconcours in Zelhem in 1929 viel hij van zijn paard, waarna hij in het ziekenhuis overleed aan zijn verwondingen, veertig jaar oud. Tijdens zijn verblijf in het hospitaal vroeg koningin Wilhelmina met grote regelmaat naar de laatste stand van zaken.

Pahud de Mortanges zou tot en met de Spelen van 1936 een groot stempel drukken op de Nederlandse en olympische sport. Samen met Anky van Grunsven, Sven Kramer en Ireen Wüst is hij de enige Nederlander die op drie Olympische Spelen achtereen een gouden medaille won.

In het buitenland werd bewonderend gesproken over het hoge niveau van de Nederlanders. De Duitse hippoloog Gustav Rau schreef: ‘Het zweet van de ruiter, niet de klasse van het paard, bepaalde deze dagen de winnaars.’

Foto onder: Colenbrander, De Kruijff, Pahud de Mortanges en Van der Voort van Zijp.

Bronnen:
• www.sportgeschiedenis.nl
• Statistische gegevens: Olympisch Oranje, Ton Bijkerk (Tirion Sport, 2008)
• Foto's: Nationale Sportfiguren, H.A. Meerum Terwogt (G.W. den Boer, 1933)