Gerard van Velde
Naam: Gerard van Velde
Geboren: 30 november 1971 te Wapenveld
Olympische Winterspelen Salt Lake City 2002
Sport: langebaanschaatsen
Onderdeel: 1000 meter
Prestatie: goud in 1 min. 07.18 sec.
Onderdeel: 500 meter
Prestatie: vierde plaats; totaal tijd 69.49 sec.
Olympische Winterspelen Lillehammer 1994
Onderdeel: 500 meter
Prestatie: 21ste plaats; tijd: 37.45 sec.
Onderdeel: 1000 meter
Prestatie: negende plaats; tijd: 1 min. 13.81 sec.
Olympische Winterspelen Albertville 1992
Onderdeel: 500 meter
Prestatie: ex aequo vijfde plaats; tijd: 37.49 sec.
Onderdeel: 1000 meter
Prestatie: vierde plaats; tijd: 1 min. 14.93 sec.
Met een fenomenaal wereldrecord van 1.07,18 verbijsterde Gerard van Velde de wereld tijdens de 1.000 meter in Salt Lake City. met zijn gouden scenario en wereldrecord. De 30-jarige Heerdenaar bekroonde in de Utah Olympic Oval een dramatisch schaatsleven met het mooiste dat er is: olympisch goud.
In een roes haalde Van Velde ruim een halve seconde van het wereldrecord (1.07,72) van de Canadees Jeremy Wotherspoon af. Om over zijn eigen persoonlijk record maar te zwijgen: Van Velde schaatste de kilometer anderhalve seconde sneller dan hij ooit geweest was. Jan Bos werd tweede in 1.07,53, de tweede tijd ooit op de 1000 meter. De Amerikaan Joey Cheek pakte brons (1.07,61), aangezien Wotherspoon (13e) en Erben Wennemars (5e) het podium niet benaderden.
Van Velde had na lang ijsberen op het middenterrein eindelijk de zekerheid: goud. Nog nooit won hij iets op een WK of Olympische Spelen. En dan, in wat waarschijnlijk zijn laatste olympische race ooit was, bekroonde hij zijn optreden met de eerste plaats. Hij was er beduusd van. "Ik heb hier geen woorden voor, ongelooflijk. Na al die vierde plaatsen, dit heeft blijkbaar zo moeten zijn. Ik ben gelovig, op mijn manier, en heb vaak gedacht: waarom overkomen deze tegenslagen mij allemaal? Nu weet ik het antwoord.''
Van Velde eindigde drie dagen eerder op tweehonderdste seconde als vierde op de 500 meter, een plaats die als schaduw boven zijn sportbeleving hing. Tien jaar eerder, als twintigjarig ventje bij de Spelen in Albertville 1992, miste hij het brons ook al, toen op eenhonderdste. "En op de WK afstanden was mijn beste klassering ooit vierde, vorige maand miste ik bij de WK sprint het podium op twaalfhonderdste, was ik weer vierde. Om gek van te worden.''
Op imposante wijze rekende Van Velde daarmee af. "Misschien had ik het wel nodig om vierde te worden'', filosofeerde de opvolger van Ids Postma. "Wellicht had Gerard hier geen goud gehaald als hij woensdag brons had gepakt'', dacht ook zijn coach Geert Kuiper. Hij had zijn pupil gemotiveerd door hem erop te wijzen dat hij tenminste nog een kans had. "Niet iedereen krijgt een nieuwe kans."
Van Velde zelf had veel steun gehad aan zijn vriendin, die hem voorhield dat hij hoe dan ook veel bereikt had sinds hij in de schaatssport was teruggekeerd. In 1998 stopte Van Velde gedurende anderhalf jaar omdat hij niet overweg kon met de klapschaats. Met hulp van met name Kuiper, Rintje Ritsma en Martin Hersman knokte hij terug. Dat resulteerde in Salt Lake City eerst in een teleurstelling en vervolgens in een droom.
Bronnen:
• ANP
• Statistische gegevens: Olympisch Oranje, Ton Bijkerk (Tirion Sport, 2008)
• Foto: ANP