Mira Jongeneelen schrijft zich in voor één van de minst bekende sporten.

Tijdens haar studententijd besluit Mira samen met haar zus een sportkaart te nemen en te kijken welke drie minst bekende sporten er worden aangeboden in Nijmegen. Bij twee van de drie sporten is er geen plek meer, maar bij de beginnerscursus klimmen nog wel. Mira en haar zus schrijven zich in en zo ontstaat de liefde voor het klimmen. Al snel groeit ook de liefde voor het jureren binnen de berg- en klimsport. 

Kun je eens uitleggen: wat doe je als jurylid binnen de berg- en klimsport? 

“Wat veel mensen niet weten: er zijn binnen het klimmen drie disciplines. Bolderen, speed klimmen en lead klimmen. Elke discipline heeft zijn eigen spelregels en de jury let dan ook op andere zaken. Ik jureer bij boulderen en lead klimmen. 

Het doel van boulderen is om een uitgezette route te klimmen. Hierbij is het belangrijk dat je de route zo ver mogelijk klimt én in hoeveel pogingen je dit doet. Als jurylid houd je dit goed in de gaten. 

Bij lead klimmen is het doel om zo hoog mogelijk te komen met klimmen. Juryleden houden bij klimmen in de gaten hoe hoog iemand klimt en of zij de goede kleur grepen gebruiken. Gebruikt iemand de verkeerde kleur greep? Dan mag de klimmer de route nog wel afmaken, omdat je in beroep kunt tegen de jury.  

Het grootste verschil tussen boulderen en lead klimmen is dat je bij boulderen tot vier en halve meter hoog gaat en bij lead klimmen tot wel 20 meter hoog. Daarnaast gebruik je bij boulderen geen touw. Als je valt, val je op een dikke mat. Bij lead klimmen gebruik je wel een touw. Tot slot krijg je bij boulderen meerdere pogingen en bij lead klimmen heb je slechts één poging. 

Wat vind je leuk aan het jureren bij wedstrijden? 

“Het teamwerk. Je bent er écht als team. Als het je ook nog lukt om niet alleen met de collega juryleden, maar ook met de coaches, ouders en deelnemers samen er een eerlijke en fijne wedstrijd van te maken, dat is helemaal gaaf. Soms hebben coaches, ouders en klimmers niet door dat we eigenlijk allemaal hetzelfde doel hebben. We willen allemaal een eerlijke en fijne wedstrijd.  En vaak heb ik aan het eind van de dag net te weinig gegeten, net te weinig gedronken en moet ik al een uur naar de wc haha. Maar, het is écht gaaf om jurylid te zijn.” 

En zijn er ook aan mindere kanten aan het jureren?  

“Soms zijn ouders wel erg gepassioneerd en te fel. Dat zie je niet alleen bij het klimmen, maar ook bij andere sporten.  Dan ga ik actief met ouders in gesprek. Soms is daar tijd voor op het moment dat ze mij aanschieten, soms moet ik diegene doorverwijzen naar iemand die over het onderwerp gaat. Maar als je dan met elkaar in gesprek kunt gaan en elkaar kunt vinden is dat heel mooi. Laatst was er een ouder die best fel was. Ik ging met haar in gesprek en aan het eind van het gesprek vroeg ze of we nog juryleden zochten. Dat zijn mooie momenten!” 

Dat klinkt gaaf! Hoe heb je dat gedaan? 

“Ik weet eigenlijk niet precies hoe ik dat doe. Misschien val ik op zo'n moment terug op de communicatietechnieken die ik tijdens mijn werk als participatieadviseur voor de gemeenten heb ontwikkeld. Ik denk dat het helpt dat ik me goed kan verplaatsen in het perspectief van de ander en dit ook écht probeer te begrijpen. Daarbij helpt het ook dat ik zelf moeder van een klimmer ben, zelf weleens een wedstrijd heb geklommen en dat – wanneer ik een gesprek met een coach voer – ik zelf ook vijftien jaar trainer en (bonds-)coach geweest ben. Die ervaringen zie ik wel echt als een voordeel. Wanneer mijn gesprekspartner dat begrip voelt, is er daarna ook meer ruimte voor mijn uitleg en mijn perspectief.  

Wat draagt de jury bij aan de sport? 

“In de bergsport, waar ook het klimmen vandaan komt, is er een ongeschreven regel waarin je eerlijk bent over hoe ver je bent gekomen. Als je buiten de route klimt of stiekem op een haak staat waarop je niet mag staan is er niemand die dit ziet maar jij weet het. In die zin heb je dus geen jury nodig. 

Foto gemaakt door Sytse van Slooten Photography