Jolanda de Nekker: "Je moet elke keer weer scherp zijn om geen detail te missen, en het geeft een kick als dat weer is gelukt"

Toen Jolanda zes jaar oud was reed ze voor het eerst op een pony. Al snel groeide de liefde voor de paardensport. Naast het vele paardrijden, startte zij op haar 20e de cursus om jurylid te worden. Maar wat doe je eigenlijk als jurylid in de paardensport? En wat vindt Jolanda het leukste aan jureren binnen de paardensport?   

Kun je eens uitleggen: wat doe je als jurylid in de paardensport?     
“Als dressuurjurylid beoordeel ik de dressuurwedstrijden, ik geef de scores en maak de ranking op, met daarnaast de juiste feedback bij elke oefening. Het aantal juryleden verschilt per niveau: in de basissport heb je meestal maar één jurylid per rubriek, bij wedstrijden op nationaal niveau twee en bij grotere wedstrijden zoals kampioenschappen zelfs drie of meer. Bij wedstrijden met meerdere juryleden zit je allemaal op een andere plek langs de wedstrijdring. De ruiter wordt dan dus vanuit verschillende invalshoeken beoordeeld.”  

 
Als jurylid kun je ook ingezet worden als toezichthouder, waarbij je tijdens de warming-up in de gaten houdt of het welzijn van het paard of pony niet in geding komt en of alles wel volgens de regels verloopt. Denk hierbij ook aan het gebruik van de juiste optoming en de omgang met andere ruiters of amazones.  
 

Wat vind je leuk aan het jureren bij wedstrijden?    
“Je maakt de sport op alle manieren mee. Je hebt natuurlijk het contact met de andere juryleden, en je krijgt veel verschillende paarden en ruiters in de baan die allemaal hun sterke en zwakkere punten hebben. Je moet elke keer weer scherp zijn om geen detail te missen, en het geeft een kick als dat weer is gelukt. En als dressuurliefhebber is het natuurlijk geen straf om een paar uur naar dressuurproeven te kunnen kijken.”  

Wat dragen juryleden bij aan de paardensport?    
“Zonder juryleden geen wedstrijd. Zeker bij dressuur heb je juryleden écht nodig. Een dressuurproef bestaat uit allemaal oefeningen die los van elkaar cijfers krijgen en worden voorzien van feedback. Zonder jury komt die beoordeling niet tot stand. Maar zonder paarden en ruiters heb je ook geen wedstrijd. Het is een wisselwerking, we hebben elkaar nodig want het één kan natuurlijk niet zonder het ander. Ook voor de opleiding en bijscholingen van juryleden zijn we afhankelijk van ruiters die dan als ‘cursusmateriaal’ willen dienen, daar zijn we erg dankbaar voor want alleen zo kunnen wij ons blijven verbeteren.”  

Wat was jouw mooiste moment als jurylid?  
“Dat was afgelopen mei bij het NK-dressuur. Bij de finale van de ZZ-zwaar, die werd verreden door middel van een kür op muziek. Toen ik langs de ring richting het juryhokje liep, door een uitverkochte Nationaal Hippisch Centrum, dat voelde magisch. We waren met drie juryleden en we hadden alle drie dezelfde nummer 1, 2 en 3 en nagenoeg dezelfde scores gegeven. Dat is kicken.”