Waterpolosters Sydney 2000
2000, Olympische Spelen XXVII te Sydney
Onderdeel: vrouwenteam
Prestatie: vierde plaats
De waterpolovrouwen hebben in Sydney het olympisch brons gevoeld, maar niet ontvangen. Uren voor de kleine finale tegen Rusland (3-4) voelden ze zaterdag 23 september 2000 aan het brons van Pieter van den Hoogenband op de 50 meter vrije slag. "We hebben allemaal met die bronzen medaille in onze hand gezeten'', vertelde Ellen van der Weijden na het treurige verlies. "We spraken af dat we niet met niks naar huis zouden gaan, dat we ons leven zouden geven voor het brons.''
De speelsters kropen levend uit het water, maar zonder brons. Na de domper in de halve finale tegen de Verenigde Staten (5-6) kreeg het zevental andermaal een flinke tik. Het leidde met 2-0 en 3-1 maar slaagde er niet in die voorsprong vast te houden. "Wij konden weer niet scoren'', zag Van der Weijden. "Dan is het een kwestie van tijd dat de ander met de overwinning aan de haal gaat.''
Gouden generatie
Het duel om het brons was de laatste wedstrijd van een gouden generatie. Acht, negen jaar was deze ploeg bijeen. Daarin won de ploeg alles wat er te winnen viel: de FINA Cup, het WK in 1991, het EK in 1993, het Olympic Year Tournament in 1996. Maar de echte Olympische Spelen ontbraken nog, want die stonden pas in 2000 voor het eerst op het programma. Het was de olympische droom die de ploeg bijeen hield. "We kwamen naar Sydney voor goud'', keek Van der Weijden terug.. "Daar hebben we anderhalf jaar hard aan gewerkt. Toen dat mislukt was, wilden we brons. We waren er klaar voor, maar ook dat ging dus mooi niet door.''
Elf van de dertien speelsters namen in het zwembad waar Inge de Bruijn en Pieter van den Hoogenband tot koningin en koning van het zwemmen werden gekroond, afscheid van het internationale waterpolo. Met de vierde plaats. "Een enorme teleurstelling'', ervoer Van der Weijden. "Ik ben blij dat ik een Olympische Spelen heb mogen meemaken, maar ik ga naar huis zonder medaille. Dat had ik niet verwacht toen ik in het vliegtuig stapte.''
Van de dertien gingen alleen Danielle de Bruijn - tevens topscorer in Sydney - en Heleen Peerenboom door. De Bruijn kreeg acht jaar later haar ultieme revanche. Samen met de teruggekeerde Gillian van den Berg maakte ze deel uit van de ploeg die goud won in Beijing.
Humane redenen
Ook bondscoach Jan Mensink stapte op. Hij lag moeilijk bij de speelsters. Direct na het kwalificatietoernooi voor de Spelen in Winnipeg in mei '99 had de ploeg hem willen lozen. Uit humane redenen handhaafde de bond de Tukker. Onder voorwaarde dat hij zijn door hem bijeengezochte staf moest laten vallen. Dat kwetste hem. Hij kreeg een assistent in de persoon van Paul Metz, die de daadwerkelijke coaching voor zijn rekening nam. Op papier was Mensink de baas, langs de kant in het zwembad regeerde Metz. Na het vertrek van Mensink volgde Metz hem op als bondscoach.
De vierde plaats betekende het einde van een lange weg vol obstakels. Na de nederlaag knuffelden de speelsters elkaar bij wijze van afscheid. De emoties over het verlies waren niet bijster groot. Een dag eerder na de uitschakeling door de Amerikanen wel. Toen huilde de ploeg een zwembad vol.
Waterpolo stond zoals gezegd in Sydney voor de vrouwen voor het eerst op het Olympische programma. De zes deelnemende landen speelden eerst een halve competitie, de vier beste landen gingen naar de halve finales, de nummers 5 en 6 speelden een plaatsingswedstrijd.
Groepswedstrijden
16 september Nederland - Verenigde Staten 4-6 (0-2, 1-1, 2-1, 1-2)
17 september Kazachstan - Nederland 6-8 (2-2, 2-2, 1-2, 1-2)
18 september Nederland - Australië 5-4 (2-1, 1-1, 0-2, 2-0)
19 september Nederland - Canada 7-4 (3-0, 0-2, 2-2, 2-0)
20 september Rusland - Nederland 6-3 (1-2, 1-1, 3-0, 1-0)
Eindstand
1 Australië 5 4 0 1 35 20 8
2 Verenigde Staten 5 3 1 1 36 30 7
3 Nederland 5 3 0 2 27 26 6
4 Rusland 5 2 1 2 36 29 5
5 Canada 5 1 2 2 33 34 4
6 Kazachstan 5 0 0 5 23 51 0
Halve finale:
22 september Verenigde Staten - Nederland 6-5 (3-2, 1-3, 1-0, 1-0)
Bronzen finale:
23 september Rusland - Nederland 4-3 (0-2, 1-0, 1-1, 2-0)
De Nederlandse ploeg bestond uit: Hellen Boering, Karla van de Boon, Gillian van den Berg, Daniëlle de Bruijn, Edmee Hiemstra, Karin Kuipers, Ingrid Leijendekker, Patricia Megens, Mirjam Overdam, Heleen Peerenboom, Carla Quint, Marjan op den Velde, Ellen van der Weijden. Coach: Jan Mensink.
Bronnen:
- ANP
- Waterpolo.nl