Estafetteploeg Mexico 1968
1968, Olympische Spelen XIX te Mexico-Stad, Mexico
Sport: atletiek
Onderdeel: 4x100 meter estafette
Prestatie: vierde plaats
In het revolutiejaar 1968 kon je van alles verwachten, ook tijdens de Spelen in Mexico. Er was de ongelofelijke sprong van Bob Beamon, en het black power-statement (gehandschoende vuisten in de lucht) van Tommie Smith en John Carlos. En niet te vergeten: het ingekorte rokje van Mieke Sterk tijdens de openingsceremonie. Als daad van protest tegen de truttigheid kortte de anti-autoritaire Sterk haar olympisch uniform flink in.
Vooraf was gedreigd met uitzetting uit de olympische selectie, als ze daadwerkelijk in modieuze minirok het Olympisch Stadion zou binnenlopen. Maar ze mocht blijven. En dat was maar goed ook, want samen met Corry Bakker, Truus Hennipman en Wilma van den Berg zorgde ze voor een sensatie. De dames vormden een bijzondere lichting atletisch talent. Vóór de Spelen verbeterden ze het nationaal record in 44,9.
Maar het kon nog veel beter, zo bleek in Mexico. In de tweede series evenaarden de dames plots de wereldrecordtijd van de Amerikanen uit de eerste serie: 43,4 seconden. Ze zijn sneller dan Rusland, Groot-Brittannië en Cuba. Uit de elektronische tijdwaarneming die voor het eerst plaatsvindt, maar niet telt voor de officiële uitslag, blijken de Nederlandse vrouwen zelfs een honderdste sneller dan de Amerikaanse ploeg.
Truus Hennipman schreef het onverwachte succes toe aan “verschrikkelijk hard trainen” en eindeloos oefenen op de wissels. “Die zaten er dan ook geheid in. Het is de verdienste van
onze trainer Wil Westphal geweest dat hij ons zo wist te stimuleren. Daarbij konden wij goed met elkaar overweg, al waren we geen dikke vriendinnen. Maar we wilden allemaal graag naar Mexico en individueel zouden we het niet hebben gehaald.”
De verwachtingen voor de finale zijn dan ook hooggespannen. Maar uitgerekend daar verloopt de laatste wissel niet optimaal. Zilver lijkt desondanks nog haalbaar, maar ook dat gaat mis. Uiteindelijk gaat zelfs het brons aan de dames voorbij, ondanks dezelfde eindtijd als de Russische dames. Toch is ook de finaletijd van 43,44 uniek, en dat besef verzacht het sportieve leed. Het nationaal record wordt pas in 2011 geëvenaard, en een jaar later pas verbeterd. Nooit stond een hardlooptijd zo lang in de boeken.
Foto: De estafetteploeg in Mexico, v.l.n.r. Wilma van den Berg, Corrie Bakker, Truus Hennipman en Mieke Sterk.
Bronnen:
• 100 jaar Nederland op de Olympische Spelen (Arko Sports Media 2012)
• Statistische gegevens: Olympisch Oranje, Ton Bijkerk (Spaar en Hout 2012)
• Foto: ANP