Achtervolgingsploeg mannen Sotsji 2014

Achtervolgingsploeg mannen Sotsji 2014

2018, Olympische Winterspelen XXIII te PyeongChang
Sport: langebaanschaatsen
Onderdeel: ploegachtervolging (Sven Kramer, Jan Blokhuijsen, Patrick Roest en Koen Verweij)
Medaille: brons

2014, Olympische Winterspelen XXII te Sotsji
Sport: langebaanschaatsen
Onderdeel: ploegachtervolging (Sven Kramer, Koen Verweij en Jan Blokhuijsen)
Medaille: goud

2010, Olympische Winterspelen XXI te Vancouver
Sport: langebaanschaatsen
Onderdeel: ploegachtervolging (Mark Tuitert, Jan Blokhuijsen, Simon Kuipers en Sven Kramer)
Medaille: brons

2006, Olympische Winterspelen XX te Turijn
Sport: langebaanschaatsen
Onderdeel: ploegachtervolging (Erben Wennemars, Carl Verheijen, Mark Tuitert, Rintje Ritsma en Sven Kramer) 
Medaille: brons

Net als de vrouwen lukte het ook de Nederlandse mannen-achtervolgingsploeg maar niet de hoogste trede van olympische het ereschavot te bereiken. Weliswaar leverden de optredens in Turijn en Vancouver brons op, maar beide keren overheerste het gevoel dat er meer in had gezeten.

In Turijn werd Sven Kramer, Carl Verheijen en Erben Wennemars de weg naar de finale versperd door een valpartij. Oranje lag in de halve finale een seconde voor op Italië, tot Kramer op een een blokje stapte en Verheijen in zijn val meenam. Italië won de race en uiteindelijk de eerste olympische titel op dit onderdeel.

Vier jaar later werden Sven Kramer, Mark Tuitert en Jan Blokhuijsen uit de eindstrijd gehouden door de Verenigde Staten. In de strijd om het brons reed het Nederlandse trio een olympisch record, wat de nederlaag tegen de Amerikanen extra zuur maakte.

Ban gebroken
Op de slotdag van het schaatstoernooi tijdens de Winterspelen in Sotsji werd dan toch de ban gebroken. Sven Kramer, Koen Verweij en Jan Blokhuijsen hadden vóór de Spelen al aangetoond veruit de sterkste te zijn, maar in de finale werd het toch spannend. Nederland en Zuid-Korea hielden elkaar lange tijd in evenwicht, maar in de laatste vier rondes liep Nederland langzaam maar zeker uit. De tijd van 3.37,71 betekende een olympisch record.

Vier jaar later stonden de mannen van TeamNL opnieuw op het erepodium, maar wederom met een troostprijs in de handen. Noorwegen was in de halve finale te sterk, waarna voor Sven Kramer, Patrick Roest en Jan Blokhuijsen brons tegen Nieuw-Zeeland het hoogst haalbare was. Kramer noemde de schaatscultuur in Nederland als reden voor het uitblijven van grote prestaties op de ploegachtervolging bij de Olympische Spelen. "Door het systeem met commerciële teams stijgen individuele rijders naar grote hoogten. Maar wij trainen daardoor als team bijna nooit samen. Dat is een van de redenen dat het niet altijd op z'n plek valt met de teampursuit.''

Bronnen:
- ANP
- NOC*NSF
- Olympisch Oranje - Ton Bijkerk (Spaar en Hout, 2012)