Ireen Wüst heeft de Fanny Blankers-Koen Carrièreprijs gekregen. De voormalige topschaatsster ontving vanavond tijdens het NOC*NSF Sportgala op Papendal de bijbehorende plaquette uit handen van de winnaar van vorig jaar, oud-voetballer Ruud Gullit.
Ireen Wüst is een van de meest succesvolle Nederlandse sporters aller tijden. De Brabantse is de enige sporter ter wereld die op vijf opeenvolgende Olympische Winterspelen een individuele gouden medaille heeft gewonnen, een prestatie van absolute wereldklasse. Die reeks begon in 2006 in Turijn, toen ze de 3.000 meter won, en eindigde vier jaar geleden in Beijing met een zege op de 1.500 meter.
Haar totale oogst tijdens de Winterspelen bestaat uit zes keer goud, vijf keer zilver en twee keer brons. Daarbij komen nog talloze wereldtitels en Europese titels op allround-toernooien, individuele afstanden en ploegenachtervolgingen. Twee keer werd ze gekozen tot Sportvrouw van het Jaar.
De betekenis van Ireen Wüst voor de Nederlandse sport overstijgt de medaillespiegel en haar prestaties op het ijs, zo valt te lezen in het juryrapport. ‘Met haar werklust, nuchtere kijk en openheid over thema’s als mentale gezondheid bij sporters, is ze een rolmodel voor velen.'
'Ook nu, na haar actieve carrière blijft ze nauw betrokken bij de sport, waarbij ze haar kennis en ervaring inzet om andere sporters te begeleiden om optimaal te presteren, mentaal weerbaar te zijn en duurzaam mentaal gezond te blijven.’
Fanny Blankers-Koen Carrièreprijs
Om de allergrootste sportlegendes uit de Nederlandse geschiedenis te eren, heeft NOC*NSF de Fanny Blankers-Koen Carrièreprijs ingesteld. Om in aanmerking te komen voor deze oeuvreprijs hebben sporters een aansprekende sportcarrière achter de rug met prijzen op Europese- en wereldkampioenschappen, op Olympische dan wel Paralympische Spelen. Hun uitstraling is internationaal en aansprekend op meerdere terreinen.
Na het overlijden van de legendarische atlete Fanny Blankers-Koen in 2004 wilde NOC*NSF de naam van Fanny voor altijd verbinden met de sport. Dit resulteerde in de Fanny Blankers-Koen Carrièreprijs.
