Als ik in bijzijn van sportliefhebbers spreek over ‘Parijs’, snapt iedereen onmiddellijk dat het gaat om de Olympische en Paralympische Spelen van het afgelopen jaar. Natuurlijk: die waren fantastisch. Je ziet dat de successen van TeamNL en het bijpassende oranjegevoel resoneren in de samenleving. Vooral bij al die kinderen en volwassenen die ook aan atletiek doen, of roeien, of 3x3 basketbal. De populariteit van sommige sporten stijgt dan ook behoorlijk.
Toch opmerkelijk dat tienduizenden Nederlandse sporters zich níet vertegenwoordigd kunnen voelen door de Spelen. Denk aan de ruim 90.000 korfballers in ons land. Of al die andere niet-olympische sporten; van squash tot waterskiën, van kickboksen tot softbal. Soms doen sporten één olympische cyclus mee, maar daarna verdwijnen ze weer van de lijst.
De World Games laten zien dat topsport meer is dan het Olympisch podium
Vandaag starten in Chengdu (China) de World Games; 34 sporten, 253 medaille-evenementen, zo’n 5000 sporters en stafleden. Een 4-jaarlijks internationaal sporttoernooi, standaard in het jaar dat volgt op de Olympische Zomerspelen. Vaak wordt er wat neerbuigend gesproken over de World Games, want er staat ook touwtrekken op het programma, reddingszwemmen en biljarten. ‘Geen topsport toch?’, is dan het argument. Sorry?! Probeer het zelf eens….
Ik ben er trots op dat de 89 sporters die Nederland in 20 disciplines zullen vertegenwoordigen voor het eerst worden uitgezonden door NOC*NSF onder de vlag van TeamNL. Korfbal, freerunning, kanovaren, breakdance, én touwtrekken en biljarten: sporten die stuk voor stuk verankerd zijn in de samenleving, soms met een zeer lange historie. Die draaien om opperste inspanning, kracht, focus, samenwerking…. Sporten die mensen verbinden, een belangrijk deel van ons verenigingsleven vormen en Nederlandse toptalenten opleveren die gezien mogen worden en applaus verdienen. (En ja, mijn applaus krijgen ze in Chengdu). De World Games laten zien dat topsport meer is dan het Olympisch podium. Ze vieren de breedte van sport, de diversiteit van talent, en de kracht van gemeenschappen.
Anneke van Zanen-Nieberg, voorzitter NOC*NSF
Eerder verschenen als ingezonden bijdrage in de Telegraaf
