Blog Gerard Dielessen: Over verantwoordelijkheid, inflatie en lekker buiten sporten

Tijdens mijn (alweer) vijfde fietsrit van dit nieuwe jaar (#ridesolo) kom ik op de dijk tussen het ‘t Loo en de oversteek van de Rijn bij Pannerden veel fietsers en wandelaars tegen. Mensen die het rustig aan doen. En zo nu en dan word ik voorbijgereden door een fanatieke wielrenner, die volgens mij hogere doelen heeft gesteld dan ik, voor het jaar 2021. In de uiterwaarden heel veel ganzen die in alle rust genieten van het winterzonnetje onder de diepblauwe hemel. Het water van de Rijn kabelt in alle rust richting Rotterdam en verder.

Later, als ik door het fraaie nieuwe natuurpark Lingezegen rijd, ook veel wandelaars, fietsers, wielrenners, skateboards, roller skiërs, vissers aan de waterkant en eveneens heel wat hardlopers. Golfbaan Welderen is goed bezet door tweetallen die proberen het kleine witte balletje in zo’n gering mogelijk aantal slagen in de hole te krijgen. Oogt ontspannen. Even verderop, op het nieuwe sportpark Schuytgraaf, thuishaven van v.v. Arnhemse Boys zie ik eveneens behoorlijk wat activiteit. In groepjes van twee trappen ze daar een balletje en ik zie ook dat de ene voetballer een keeper 'onder schot' neemt. Ze zijn lekker aan het trainen ondanks de beperking dat ze dat met niet meer dan twee mogen doen.

Weer verderop, aan de noordzijde van de Rijn bij kasteel Doorwerth, klauteren enthousiaste mensen de stuwwal naar boven over de Holle Weg, of even verderop de Italiaanseweg naar boven. Bij de Westerbouwing (waar ik als kind, herinner ik mij, ooit met schoolreisje naar toeging in de jaren zestig van de vorige eeuw) hetzelfde beeld: veel blije en lachende gezichten op deze zonnige zaterdag. En vooral valt mij op: allemaal 'coronaproof' actief. Bewegen, sporten. Werken aan vitaliteit en weerbaarheid. Plezier maken ook, ondanks de vervelende omstandigheden waar het virus ons toe noopt.

Mooi artikel trouwens in het Algemeen Dagblad van dit weekeinde, met als wervende kop boven het verhaal: Hockeyliefde is: ook nu samen strafcorners oefenen. En als onderkop: Twee specialisten van rivaliserende hockeyclubs (Arnhemsche en Upward) trainen deze coronaperiode stoïcijns door. Dat is toch om heel blij van te worden. Wat mooi dat Michiel Tromp en Thijn Laagland op deze manier hun verantwoordelijkheid nemen.

Alle reden dus om hier een positief stukje van maken.

We hebben echt nog wel even te gaan voordat we uit de crisis zijn geraakt. Nu de feestdagen weer achter ons liggen en alle door het kabinet uitgevaardigde maatregelen toch aan inflatie onderhevig dreigen te geraken, voorspel ik dat we betere tijden tegenmoet gaan. De dagen worden langer, de zon zal vaker schijnen als opmaat naar het voorjaar. Gelukkig zijn ook de besmettingscijfers toch alweer een aantal dagen aan het dalen.

Het adaptieve vermogen van de mensen in het land is groter dan we soms denken. Dat ervaarde ik in ieder geval deze tweede zaterdag van het jaar. En bovenal zijn 'we' begonnen met vaccineren. Misschien wat laat, maar een kniesoor die het daar nu nog over heeft. Alle hoop is gevestigd op de goedkeuring van het zogenoemde Astra Zeneca-vaccin, dat niet hoeft te worden bewaard bij extreem lage temperaturen.

Vlak voor het weekeinde kwam het bericht dat de Europese Medicijn Autoriteit (EMA) dit vaccin wellicht al een maand eerder (dus eind januari) zou kunnen gaan goedkeuren. Omdat Nederland er hier miljoenen van heeft besteld zou dat wel eens de 'gamechanger' kunnen zijn. Verdere ontlasting van de zorg, vaccins voor de meest kwetsbaren onder ons, noodzakelijke hulp voor de vitale beroepen, zoals in het onderwijs, politie etc.

Afgelopen vrijdag hadden we, zoals altijd overigens, een goed gesprek met 'onze' minister van Sport, Tamara van Ark over de vaccinatiestrategie. Het is belangrijk om in deze tijden kennis te delen en informatie te blijven uitwisselen. Zodat we elkaar niet verrassen. Immers: kennis delen is kennis vermenigvuldigen. In deze open en prettige meeting nog eens aangeven dat we, zeker nu er nog sprake is van schaarste aan vaccins, niet vooraan in de rij willen staan als sport. Omdat er nu eenmaal andere groepen in de samenleving zijn die simpelweg eerder aan de beurt zijn. Wel in alle openheid besproken dat ook wij te maken hebben met allerlei uitdagende dilemma’s: interne druk, internationale omstandigheden, voorbereiding Olympische en Paralympische Spelen etc. etc.

Dat alles betekent dat we in de komende weken de situatie goed blijven monitoren, onze atleten die in internationale competities uitkomen blijven wijzen op het goed uitvoeren van de protocollen. Wat overigens heel goed gaat. Compliment voor al die TeamNL-ers en ook voor de sporters van bonden die langzaam weer hun competities aan het opstarten zijn. Geen gemakkelijke omstandigheden. Mooi ook dat al die fans, zoetjesaan, weer een beetje kunnen genieten van de prestaties van hun idolen op bijvoorbeeld de televisie. Het is best een hele verantwoordelijkheid voor bonden en sporters om ervoor te zorgen dat er geen onnodige bijdrage aan de verspreiding van het virus wordt geleverd. Petje af!

En laten we niet vergeten dat deze sporters de brede sportgemeenschap enthousiasmeren, stimuleren en feitelijk oproepen om tijdens de beperkingen van de harde lockdown, waarin we verkeren, juist te gaan sporten en te bewegen.

En zoals gezegd, ik word heel blij van al die mensen die er, ondanks alles, toch op uittrekken om buiten te gaan sporten en te bewegen.

Natuurlijk omdat ze er zelf blij van worden.
Natuurlijk omdat ze er fit en sterk bij blijven.
Natuurlijk omdat ze zo een belangrijke bijdrage leveren aan de weerbaarheid van onze samenleving.

Ondanks dat alle maatregelen op een gegeven moment aan inflatie onderhevig worden zie ik het gros van de samenleving echt hun verantwoordelijkheid nemen. Er op een positieve manier mee dealen. En dat zie ik zeker als het gaat om sport en bewegen.

Laten we daar lekker mee doorgaan en er vooral van genieten.

Take care, stay fit, stay strong, stay healthy!

Gerard Dielessen

algemeen directeur NOC*NSF