Nida Senff

Nida Senff

Naam: Nida Senff 
Geboren: 2 april 1920 te Rotterdam
Overleden: 27 juni 1995 in Amstelveen
Sport: zwemmen

Olympische Spelen XI Berlijn 1936
Onderdeel: 100 meter rugslag
Prestatie: goud in 1:18,9

De olympische zwemfinale van Nida Senff van 13 augustus 1936 is één van de vreemdste ooit. Op de honderd meter rugslag miste ze het keerpunt. “Ik dacht: ik ga maar terug. Het is wel voor Holland, hé.”

Nida Senff was zestien jaar oud toen ze naar de Olympische Spelen in Berlijn ging. De Nederlandse dameszwemmers presteerden dat jaar ongeëvenaard, want van de vijf verschillende afstanden wonnen ze er vier. Met name door Rie Mastenbroek, die met drie keer goud en één zilveren medaille de Keizerin van de Spelen van 1936 was.

De vierde gouden plak was voor Senff en vooral de manier waarop dat gebeurde, maakte haar wereldberoemd. Ze was namelijk in leidende positie, maar miste toen het keerpunt. Daarop zwom ze terug om alsnog het keerpunt aan te tikken. Ze zwom dus meer dan die honderd meter en werd toch kampioen.

Ik dacht, ik ga maar terug. Het is wel voor Holland, hé
Nida Senff

Dagblad Het Vaderland schreef de dag na die wedstrijd:

‘Op de eerste 25 meter constateeren we onmiddellijk een voorsprong van Nida Senff, terwijl Rie Mastenbroek naar rechts en links kijkt hoe de situatie is. Met een voorsprong van circa 2 meter wil Nida Senff als eerste keeren, doch de talrijke landgenooten houden hun adem in, zij mist het keerpunt royaal.

Gelukkig heeft zij de tegenwoordigheid van geest even terug te keeren en dan ligt zij weer spoedig op de tweede 50 meter. Maar intusschen zijn Mortrigde, Bridges en Mastenbroek haar vóór gekomen. Met haar soepelen langen slag haalt zij haar achterstand weldra in.

Rie Mastenbroek komt dan iets achter, Nida en Mortridge liggen gelijk. Op de laatste 20 meter valt de beslissing. Nida Senff neemt een beslissenden voorsprong, terwijl Rie Mastenbroek met haar eindspurt een prachtige poging doet naar voren te komen.

Zij komt de beide Amerikaansche zwemster voorbij, doch met weinig verschil tikt zij als tweede achter Nida aan. De eerste en tweede prijs in dit nummer zijn voor Nederland. Enthousiast staan de Hollanders, in groepjes over de tribunes verspreid, op, zwaaien met de Nationale vlag, juichen hun blijdschap over deze dubbele Nederlandsche zege uit.’

Rie Mastenbroek, die door Senff werd ingehaald tijdens de spectaculaire inhaalrace, had een heel ander verhaal. Naderhand zei ze zich te hebben ingehouden, omdat ze Senff ook een gouden plak gunde. Tenslotte had ze er zelf drie gewonnen op die Spelen…

In de rest van haar loopbaan zwom Senff ook nog een wereldrecord op de 100 en 200 meter rugslag, en de 150 yards. Ze is opgenomen in de prestigieuze International Swimming Hall of Fame. Bij het Olympisch Stadion staat een eikenboom, die ze in 1936 kreeg van de Duitse organisatie van de Spelen na haar zege. 

Foto: Vreugdetaferelen bij de terugkeer van Nida Senff en de andere zwemsters in Nederland.

Bronnen: