Erben Wennemars

Naam: Erben Wennemars 
Geboren: 1 november 1975 te Dalfsen
Sport: langebaanschaatsen

Olympische Winterspelen XX Turijn 2006
Onderdeel: 1000 meter
Prestatie: brons in 1:09,32
Onderdeel: 1500 meter
Prestatie: vijfde plaats, tijd: 1:46,71.
Onderdeel: 500 meter
Prestatie: zestiende plaats; totaaltijd: 71,300
Onderdeel: ploegachtervolging
Prestatie: brons

Olympische Winterspelen XIX Salt Lake City 2002
Onderdeel: 1000 meter
Prestatie: vijfde plaats; tijd: 1 min. 07.95 sec.
Onderdeel: 500 meter
Prestatie: tiende plaats: totaaltijd: 69.89 sec.

Olympische Winterspelen XVIII Nagano 1998
Onderdeel: 500 meter
Prestatie: zesde plaats in de eerste serie, in de tweede serie gevallen

De schaatscarrière van Erben Wennemars kwam in januari 2010 ten einde. De toen 34-jarige sprinter werd in de eerste knockoutfase van het Nederlands kampioenschap kortebaan uitgeschakeld. Het evenement werd georganiseerd op twintig meter van zijn eigen huis in Dalfsen. De tweevoudig wereldkampioen sprint besloot kort daarvoor een punt achter zijn indrukwekkende carrière te zetten, nadat hij op 0,01 seconde deelname aan de Olympische Spelen van Vancouver had gemist.

Kees Roeiboot
Hij stelde zich bij zijn afscheid alweer een nieuw doel: het rijden van de Elfstedentocht. Want niets is heroïscher dan de barre wedstrijd langs elf Friese steden. En als Wennemars één doel in zijn topsportleven najoeg, dan was het wel om heroïsche prestaties te leveren. Als geen ander kon hij genieten van het breken van barrières of records. Toen hij in de zomer van 1997 bij een trainingswedstrijd als eerste rijder ooit op de 1500 meter onder de 1:50,00 dook, was hij uitzinnig van vreugde. "Ik ben nogal een luidruchtig type, dus ben ik tijdens mijn ereronde schreeuwend van geluk over de baan gegaan'', sprak hij destijds.

Het is typerend voor Kees Roeiboot, de alias die hij gebruikte omdat vroeger velen moeite hadden om zijn aparte naam goed uit te spreken. Overwinningen werden altijd groots gevierd, nederlagen met veel emotie geaccepteerd. Wennemars werd tweemaal wereldkampioen sprint, eenmaal Sportman van het jaar, veroverde zes keer goud bij de WK afstanden en won 27 wereldbekerwedstrijden. Maar hij kreeg net zo veel aandacht met de nederlagen en valpartijen die zijn loopbaan kenmerkten.

Super-superblij
Op de Olympische Spelen moest hij lang wachten op een prijs. In Nagano 1998 werd hij op de 500 meter onderuit gegleden door de Noor Grunde Njös. Wennemars maakte een ongelukkige smak in de kussens van de baanbescherming. Met zijn schouder uit de kom moest hij tijdens zijn favoriete onderdelen, de 1000 en de 1500 meter, vanaf de tribune toekijken. Ook in Salt Lake City greep hij naast de medailles. Pas in Turijn stond Wennemars eindelijk op het olympisch erepodium. Twee dagen nadat hij als onderdeel van de ploeg brons had gewonnen, stelde hij ook als 'individualist' een plak veilig. Op de 1000 meter eindigde hij achter Shani Davis en Joey Cheek eveneens als derde.

Voor de Nederlandse fans gold de dubbelslag van de Amerikanen als een nederlaag. Maar na een dramatisch voorseizoen en een pijnlijke breuk met coach Jac Orie, had de bronzen plak voor Wennemars een gouden randje. "Vier weken geleden reed ik een wedstrijdje in Deventer en overwoog ik om op vakantie te gaan", verwoordde hij zijn gemoedstoestand. "Ik ben heel opgelucht. Ik ben er super-superblij mee. Als ik naar mijn voorseizoen kijk, was dit het hoogst haalbare."

Foto: de bronzen achtervolgingsploeg van Turijn, met v.l.n.r. Erben Wennemars, Carl Verheijen, Mark Tuitert, Rintje Ritsma en Sven Kramer (ANP).

Bronnen:
• ANP
• Statistische gegevens: Olympisch Oranje, Ton Bijkerk (Spaar en Hout, 2012)