Olympische Winterspelen van Innsbruck 1976
Plaats: Innsbruck, Oostenrijk
Datum: 4-15 februari 1976
Aantal deelnemende landen: 37
Aantal deelnemende atleten: 1.123, van wie 231 vrouwen
Officieel geopend door: dr. Rudolf Kirchschläger, president van Oostenrijk
Olympische eed afgelegd door: deelnemers: Werner Delle Karth (bobsleeën); officials: Willi Köstinger (langlaufen)
Laatste fakkellopers: Christl Haas (skiën) en Josef Feistmantl (bobsleeën)
Nederlandse deelnemers: 7, van wie 4 vrouwen
Nederlandse chef de mission: Bram Leeuwenhoek
Nederlandse vlaggendrager opening: Dianne de Leeuw (kunstrijden)
Nederlandse vlaggendrager sluiting: Piet Kleine (schaatsen)
Het Amerikaanse Denver had voor 1976 de Winterspelen toegewezen gekregen, maar de bevolking maakte grote bezwaren tegen allerlei ingrepen in de natuur die nodig waren om skipistes en een bobbaan aan te leggen. De zaak liep zo hoog op dat Denver zich genoodzaakt zag de organisatie aan het IOC terug te geven. Dat deed daarop opnieuw een beroep op Innsbruck, dat in 1964 de Spelen voortreffelijk onderdak had geboden. Het gehele organiserend comité van toen kon zo weer aantreden.
Langlaufer omver gelopen, maar door wie?
Piet Kleine zorgde voor prachtige prestaties door de tien kilometer te winnen (in 14.50.59) en tweede te worden op de vijf kilometer. Grote indruk maakte ook Hans van Helden, die brons behaalde op drie afstanden: 1.500 meter, 5 kilometer en 10 kilometer. Het zat hem niet altijd mee bij de loting anders was er voor hem waarschijnlijk goud uit de bus gekomen. De latere trainer van Nederlandse schaatsploegen, Peter Mueller, won de 1.000 meter.
De in de Verenigde Staten geboren en wonende Dianne de Leeuw zorgde er voor dat Nederland ook bij het kunstrijden weer in de medailles viel: zilver. Koningin op de alpinenummers werd de goedlachse en bescheiden West-Duitse Rosi Mittermaier, die verrassend alle grote favorieten bedwong: twee keer goud en een keer zilver.
Op de 4x10 kilometer langlaufen deed zich een incident voor waarvan het fijne nooit duidelijk is geworden. De Oost-Duitser Axel Lesser had als derde loper van zijn ploeg de leiding veroverd en de DDR als geheel leek op een zekere medaille af te stevenen toen hij op een onbewaakt deel van het parcours plotseling omver werd gelopen door, ja door wie? Lesser had nog gezien dat het forse man was met een muts en een donkere bril en een telefoon in de hand. Dat had veel weg van een official, maar een grondig onderzoek leerde dat dat niet het geval kon zijn. Was het misschien een onvoorzichtige toeschouwer geweest of wellicht een saboteur? Het raadsel werd nooit opgelost. Lesser blesseerde zich dusdanig aan een knie dat hij niet meer verder kon. De ploeg van de DDR zag af van een protest.
Medailleoverzicht
1. Sovjet-Unie 13 6 8
2. DDR 7 5 7
3. Verenigde Staten 3 3 4
4. Noorwegen 3 3 1
5. West-Duitsland 2 5 3
Nederland 1 2 3
Nederlandse erelijst
Goud (1)
Schaatsen: Piet Kleine, 10.000 meter
Zilver (2)
Schaatsen: Piet Kleine, 5.000 meter
Kunstrijden: Dianne de Leeuw
Brons (3)
Schaatsen: Hans van Helden, 1.500, 5.000 en 10.000 meter