“Semper Altius draagt bij aan de verbinding in de buurt”

In 1940 vertaalde de Rijswijkse voetbalvereniging ‘Steeds Hooger’ haar naam in het Latijn en ging vervolgens onder deze vertaling verder: RVV Semper Altius was geboren. Peter Spruijt is, naast zijn verantwoordelijkheid voor de facilitaire zaken en veiligheid bij Nederlandse Loterij, onlosmakelijk verbonden met voetbal en sinds een aantal jaar met Semper Altius. Van jeugdtrainer tot trainer van het eerste elftal, Spruijt vervulde de functies allemaal bij de voetbalclub uit Zuid-Holland.

Blessures zorgden ervoor dat Spruijt moest stoppen als voetballer, maar hij weigerde om het spelletje volledig los te laten. “Om dan toch betrokken te blijven, kies je al snel voor het trainersvak. Vervolgens gaan je eigen kinderen voetballen en word je hun trainer. Als je dan merkt dat je het eigenlijk wel leuk vindt om voetbaltraining te geven en dat het redelijk goed gaat, dan blijf je trainer.”

Dorps karakter

Sinds een jaar of zeven is Spruijt actief bij Semper Altius, een voetbalclub onder de rook van Den Haag. Zijn vorige voetbalvereniging in Rijswijk hield op te bestaan, waarna Spruijt en veel anderen naar het rood-witte Semper Altius trokken. “Semper Altius zit ook in de buurt. Het is gezellig, met veel vrijwilligers en een sterk ons-kent-ons gevoel. Heel veel mensen uit de buurt zijn hier lid. Dat versterkt elkaar ook: veel kinderen uit de wijk komen hier voetballen, dus hun ouders ontmoeten elkaar ook weer op de vereniging. Zo draagt Semper Altius bij aan de verbinding in de buurt. Het is een stadse club met een dorps karakter, dat past wel bij mij.”

In zijn jaren bij Semper Altius vervulde Spruijt al diverse trainersfuncties. Hij was altijd al een jeugdtrainer, maar trainde ook de dames en het eerste elftal. Tegenwoordig begeleidt hij vrijwilligers die training geven. In die rol levert Spruijt een mooie bijdrage aan het ontwikkelen van het trainersniveau van de vereniging. “Als je kinderen traint, moet je over bepaalde didactische en voetbaltechnische kennis en vaardigheden beschikken. Die kennis en vaardigheden probeer ik de vrijwillige trainers bij Semper Altius bij te brengen. Ik leer hen hoe zij beter training kunnen geven aan de kinderen, zodat de kinderen betere voetballers worden en meer plezier krijgen, maar óók zodat de vrijwilligers zelf meer plezier halen uit het training geven. In die rol heb ik het hartstikke goed naar mijn zin, en gelukkig vinden de vrijwilligers het ook leuk. Plezier beleven aan training geven moet altijd je drijfveer zijn, dus er zijn alleen maar winnaars.”

Iedereen is welkom

Wanneer we Spruijt vragen naar zijn mooiste herinneringen op de vereniging, is het lastig om één specifiek moment te kiezen. “Er gebeuren heel veel leuke dingen. Wat ik wel altijd mooi vind om te zien, is dat profvoetballer Tom Beugelsdijk hier nog zo nu en dan langs de lijn staat. Ik ben vroeger zijn jeugdtrainer geweest en zijn vrienden voetballen nog bij ons, in een wat lager elftal. Tom speelt tegenwoordig bij Sparta Rotterdam, leeft zijn professionele leven, maar staat hier op zaterdag nog wel eens met een grote lach op zijn gezicht te kijken naar een potje van zijn vrienden. Dat hij nog wel eens langskomt, zegt wel wat over de vereniging. Profvoetballer of amateur, oud of jong, het maakt niet uit. Ik zie hier kleine kinderen op voetbalschoentjes rondlopen, maar ook mensen van tachtig jaar. Iedereen is welkom.”

“In zekere zin zie ik hetzelfde bij één van mijn zoons”, vervolgt Spruijt. “Hij voetbalde in de jeugdopleiding van ADO Den Haag, maar daar had hij op een gegeven moment geen zin meer in. Sinds kort voetbalt hij weer lekker bij ons. Er zijn verenigingen die hem vragen of hij bij hen wil komen voetballen tegen een bepaalde vergoeding, maar dat hoeft allemaal niet. Hij vindt het goed zo, lekker bij Semper Altius.”

Unieke sportinfrastructuur

Spruijt realiseert zich maar al te goed in wat voor unieke omgeving hij als voetbaltrainer terecht is gekomen. De sportinfrastructuur zoals Nederland die heeft, vind je nergens. “Dat wij overal zulke mooie accommodaties hebben, dat is echt bijzonder. Voor elk niveau en voor elke leeftijd worden competities georganiseerd en zijn er kleedkamers en goede velden beschikbaar. Op zo’n plek kan ik doen waar ik plezier uit haal: met mensen en voetbal bezig zijn. Voor mij is die plek nu Semper Altius, daar zal ik ook altijd wel betrokken blijven. Is het niet om vrijwilligers te leren hoe zij een betere trainer kunnen worden, dan is het wel gewoon om even te komen kijken naar het eerste elftal. Zeker wanneer je kinderen er spelen is die drempel laag. Ik heb vijf kinderen, waarvan er drie bij Semper Altius spelen. Twee zoons spelen in het eerste elftal en mijn dochter speelt bij de dames, dus dan spring je al snel even op de fiets om te gaan kijken. Vervolgens kom je weer allemaal bekenden tegen op de vereniging, raak je aan de praat en heb je een gezellige dag.”