Sportwereld tegen corona: “In tweetallen dribbelen is zeker niet de reden waarom onze leden basketballen”

Waar de ene sport zich goed kan vormen naar de geldende maatregelen, stuit de andere sport op veel beperkingen. Zo ook de basketbalsport, waarbij buiten sporten niet altijd de oplossing is en vervangende oefeningen minder uitdagend zijn. Anouk Biesters, bestuurslid bij STBL/Batouwe Basketball: “In tweetallen dribbelen is zeker niet de reden waarom onze leden basketballen.”

Bij de Gelderse sportvereniging Batouwe Basketball uit Bemmel wisselen opluchting en teleurstelling elkaar het afgelopen jaar af. Bestuurslid Anouk Biesters neemt ons mee in het verloop van de coronacrisis binnen de vereniging. “Vooral aan het begin van de lockdown was de teleurstelling groot. We zaten aan het einde van de competitie, dus zeker voor de fanatiekere teams was dat een domper. Iedereen was alsnog positief dat we snel weer konden beginnen en in de tussentijd hebben we online zoveel mogelijk geprobeerd te organiseren. In de zomer en aan het begin van het huidige seizoen hebben we dan ook nog best veel gedaan, met name voor de kinderen. Maar na een paar wedstrijden en trainingen moesten we een grote groep sporters weer teleurstellen. Voor de volwassen leden van onze vereniging ligt het vooralsnog bijna volledig stil.”

Randzaken

Op de vereniging sporten doorgaans zo’n 350 leden, waaronder jeugd, volwassenen en twee topsportteams. De kleintjes sport inmiddels weer zoals normaal gewend – maar dan buiten -, net zoals de topsport. “We proberen voor hen zoveel mogelijk te ondernemen. Voor de jeugd hebben we bijvoorbeeld clinics en kidsclubs. Rondom wedstrijden van onze topsportteams proberen we onze leden te betrekken, die normaal komen kijken, via livestreams. Maar helaas zijn we vooral met de randzaken bezig zoals contributies, zaalhuur en sportprotocollen. Met de sport zelf zijn we helaas te weinig bezig.”

Dribbelen en schieten

Waarom het voor de basketbalclub niet ‘zomaar’ mogelijk is om trainingen voor volwassenen buiten te organiseren, legt Biesters uit: “Allereerst zit het volwassenen op dit moment niet mee om buiten te sporten: slecht weer, kleine groepen en een avondklok. Daarnaast lenen de buitensportfaciliteiten zich meestal niet goed voor basketbal. Je speelt vaak op tegels, wat gevaarlijk kan zijn met slecht of koud weer, de basket zit op veel velden aan een voetbalgoal vast en de lijnen kloppen niet. Als je op niveau speelt is dat geen optie.”

Maar, geeft Biesters aan, geprobeerd hebben ze het zeker: “We hebben een tijdlang de volwassenen in tweetallen met een eigen bal laten trainen. Maar op een gegeven moment hadden onze sporters een training van anderhalf uur waarin ze alleen maar konden dribbelen en schieten. Dat is gewoon niet leuk en ook zeker niet de reden waarom mensen basketballen. De hele essentie van de sport is dan weg.”

Basketballen op het hockeyveld

Yvette Bremer is één van de sporters die door de geldende maatregelen haar team en de sport al een tijd moet missen. De 24-jarige is al sinds haar jeugd lid van de vereniging in Bemmel en actief als vrijwilliger rond de organisatie van de topsportwedstrijden. Normaliter zou Bremer zelf twee keer per week met haar team trainen en een wedstrijd per week spelen. Sinds deze maand is haar team de trainingen weer langzaam op aan het pakken op een hockeyveld in de buurt. “Dat gaat eigenlijk verrassend goed, maar het is ook raar want de lijnen kloppen totaal niet.”

Bremer is vooral blij om haar teamgenoten weer te zien en dat ze weer een beetje kunnen oefenen. “Ik had niet meer getraind sinds december en dus ook veel minder gesport dan normaal. Een paar van mijn teamgenoten hadden datzelfde probleem en tijdens onze eerste training zag je dan ook veel onderling verschil. Het was gewoon weer even wennen.”  

Sport kleurt je weekend

Tijdens corona heeft Bremer wel zoveel mogelijk geprobeerd om te blijven sporten. Maar individuele sporten als hardlopen, zullen nooit zo belangrijk voor haar worden als teamsport, vertelt ze. “Het is leuk om actief te zijn, maar uit een teamsport haal ik veel meer energie. Alles om een teamsport heen is voor mij veel waard: van het samen naar de wedstrijd rijden tot het drankje na de training. Het voegt zoveel toe aan je sportbeleving.” Voor de speelster is het dan ook wachten totdat het moment aanbreekt dat haar team weer de eigen competitie mag spelen. “De extra spanning die wedstrijden met zich meebrengen, daar kijk ik naar uit. Het kleurt je weekend.”

Pleister op de zere wond

Op dit moment kijkt de basketbalvereniging vooral vooruit. Biesters: “Corona lijkt misschien nog maar een jaar te duren, maar voor ons is er al anderhalf jaar aan competitie weggevallen. Dat is best veel. Normaal organiseren we in de zomer vrij weinig, maar we weten nu al dat we direct weer gaan beginnen zodra het mag. Daar is vanuit de leden veel belangstelling voor.”

Intussen probeert de club haar leden op alle mogelijke manieren te motiveren. “Maar het wordt steeds lastiger om leden te porren voor bijvoorbeeld online oefeningen of een pubquiz. Dat is inmiddels als een pleister op een zere wond. Onze leden willen gewoon weer écht spelen. Met elkaar en met de sociale aspecten eromheen. We zijn een hechte club. Bij ons is sport veel meer dan alleen sport. Je merkt nu eigenlijk pas hoe belangrijk het verenigingsleven is.”

Foto's: Hennie van Diest.