Marianne Vos

Naam: Marianne Vos
Geboren: 14 mei 1987 in Den Bosch
Sport: wielrennen (weg/baan)

Olympische Spelen Tokyo 2020
Onderdeel: wegwedstrijd
Prestatie: vijfde

Olympische Spelen Rio 2016
Sport: wielrennen
Onderdeel: wegwedstrijd
Prestatie: negende

Olympische Spelen Londen 2012
Onderdeel: wegwedstrijd
Medaille: goud
Onderdeel: individuele tijdrit
Prestatie: zestiende plaats

Olympische Spelen Beijing 2008
Onderdeel: wegwedstrijd
Prestatie: zesde plaats
Onderdeel: individuele tijdrit
Prestatie: veertiende plaats
Onderdeel: baan, puntenkoers
Medaille: goud

De olympische wegrace in Londen kreeg met Marianne Vos een meer dan terechte winnares. De destijds 25-jarige Brabantse gold al enkele jaren als de beste wielrenster ter wereld, maar te vaak ging het bij wereldkampioenschappen - en vier jaar eerder in Beijing - mis. Met een langgerekte juichkreet passeerde Vos de finishstreep op The Mall. "Onderweg dacht ik al: dit is misschien wel de dag dat alles samenkomt.’’

Vos had tijd om na te denken, want het koersverloop verliep volgens een droomscenario. De regen maakte het al zwaarder voor de rensters terwijl Ellen van Dijk, Loes Gunnewijk en Annemiek van Vleuten de concurrentes nooit rust gunden.

Goud bij het olympisch baantoernooi
In Beijing 2008 veroverde Vos al goud bij het olympisch baantoernooi, op het onderdeel puntenkoers. De Brabantse slaagde er toen in de wegrace en de tijdrit niet in haar favorietenrol waar te maken. Op het Laoshan Velodrome hield de wielrenster de Cubaanse Yoanka Gonzalez en de Spaanse Leire Olaberria achter zich en bezorgde Nederland daarmee de derde gouden medaille tijdens de Spelen in China.

Vos reed een tactisch uitgekiende race. Vroeg in de koers veroverde de toen 21-jarige Brabantse een aantal punten, om met nog dertig van de honderd ronden te rijden het peloton op een ronde te zetten. Ze was de enige renster die dat deed en kon daarna consolideren. Tijdens het Wilhelmus sprongen Vos de tranen in de ogen. Gonzales en Olaberria, die haar op het podium vergezelden, huilden vrolijk mee.

Misschien was de ontlading in Beijing groter dan vier jaar later, omdat Vos na een mislukte wegrace op de baan alsnog het goud pakte. "Dat speelde zeker mee destijds, maar ik ben nu gewoon ook vier jaar ouder", verklaarde ze na haar Londense race. "Het is wel zo dat ik deze medaille hoger inschat.''

Koers gedomineerd
Na haar wereldtitel in Salzburg (2006) volgden liefst vijf WK’s waarbij Vos genoegen moest nemen met zilver. Een obsessie was het niet geworden, vertelde ze. "Al heb ik met deze medaille om mijn hals misschien makkelijk praten.’’ Het verhaal was vrijwel altijd identiek; Vos en haar ploeggenoten hadden de koers gedomineerd tot er een Italiaanse in de sprint nog net langszij kwam. "We wisten dat we er een harde koers van moesten maken. Ik voelde me goed en wilde dat op het 'moment suprême' afmaken.''

Waar veel sporters na de Spelen even een rustpauze inlassen, trainde Vos gewoon door, wat ze anderhalve maand later in Valkenburg bekroonde met de felbegeerde wereldtitel op de weg. Daarmee voltooide ze haar gouden trilogie, want ze had in januari 2012 in Koksijde ook al het WK veldrijden gewonnen.

Bronnen:
• ANP
• Foto: ANP